Morgen is het weer zo ver. Naar het UZ voor de zesmaandelijkse controle. Bloed prikken, echografie van lever en wat er in de buurt ligt, radiografie van de longen. Dinsdagnamiddag mag ik dan nog eens langs om het verdict te gaan aanhoren. Ik vermoed dat alles in orde zal zijn, maar sinds vandaag steekt de ongerustheid weer de kop op.
Het is een gevoel dat heel goed beschreven is door Freya (een vriendin van Carolien en niet te verwarren met haar naamgenote) in haar blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten