Radio 1. Vroeger een redelijk degelijke zender. En nu? Het begon enkele jaren terug toen “Aktueel” werd afgeschaft. Waarschijnlijk was 20 à 25 minuten aaneensluitend ernstige berichtgeving te veel ernst op een te korte periode. Als ik er over nadenk is dat echt wel de ziekte van de VRT. De zevende dag was/is ook al zo’n onnozel programma. Alles moet (na programma’s als ‘Confrontatie’ en ‘Ieder zijn waarheid’) luchtig en licht zijn. Dus twee minuten ernstig gesprek, vijf keer onderbroken door de journalist (sic) van dienst die persé zijn/haar mening moet ventileren. Dan snel een muziekje, nog even vragen wat Rik Torfs of Marc Reynebeau ervan vinden en dan alweer over naar een ander luchtig gesprekje.
Vroeger keken we op zondag regelmatig naar “Buitenhof” een politiek programma op de Nederlandse tv. Kijk eerst naar de zevende dag en zap dan om 12.05 uur naar Nederland 3 en zie het verschil tussen een programma voor randdebielen en een programma voor mensen met een beetje verstand.
En sinds deze week laten ze op radio 1 nu het overzicht van de krantencommentaren vallen. ’t Was wellicht te zwaar, zo vroeg op de ochtend. Maar nu is het tenminste hip en jeugdig. Nu komt een journalist (sic) vertellen wat hij in De Morgen gelezen heeft (er bestaat maar één kwaliteitskrant op de VRT-redactie) en daar mag dan een journaliste (sic) wat kirrend en onnozel lachend op reageren. Het is Radio 1ste kan (1ste Ba?) sinds mei 68, of is het de sketch van de “100-dagen” die we tot in den treure herhalen. Want onze humor is sinds de puberteit blijven stilstaan. Gedaan dus met wat Erik Donckier in het ‘Belangske’ schrijft of de oprispingen van Van Der Kelen en van de Tijd zullen we allicht niets meer horen.
Moest er nog even een politiek correcte stroomlijning komen, of is het enkel de drang om hip te zijn? Nog even en zowat de helft van onze bevolking is vergrijsd (ik ben zelf ook al aardig aan ’t vergrijzen) en dus gaan we radio en televisie maken die swingt, snel, vlot, jong maar vooral zo licht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten