Deze voormiddag echografie in het UZ. Op de echo zag ik twee mooie ronde bolletjes. Galstenen! ’t Zijn wel joekels, zei de radiologe…
Nadien de coloscopie. De ‘voorbereiding’ (darm leegmaken) was niet echt aangenaam. Ik ben in het weekend begonnen met zowel zaterdag en zondag 10 druppletjes ‘Laxoberon’. Veel deden die niet behalve mij, in de nacht van zaterdag op zondag) om drie uur met krampen wakker maken.
Maandag moest ik om 14 uur drie zakjes (grote zakjes) Endofalk oplossen in 1.5 liter koud water en dan uitdrinken. Beikes. Zo vies. Ik heb wel eventjes moeten putten uit mijn voorraad overredingskracht om mijzelf 6 grote glazen vies spul te doen drinken… Om 19 uur hetzelfde scenario, opnieuw drie zakjes! Enfin, leeg dat mijn darmen waren vannacht.
Het onderzoek zelf (in een lichte roes) was niet al te pijnlijk. Maar zat dat ik mij voelde nadien! Ik denk dat de verdoving met vertraagd effect werkte. De dr. zei dat ze aan mijn ogen zag dat ik nog goed alert was. Aan mijn ogen? Zou het niet eerder aan de pijnlijke grimassen geweest zijn?
Op het einde van het onderzoek (denk ik) zag ze toch wel een poliep zitten. Die heeft ze weggenomen. Ik hoop dat het echt een onschuldig poliepke was.
Gelukkig was Carolien er om mij nadien terug mee naar huis te loodsen. Als een echte dronkaard aan de arm van zijn vrouw die hem ondersteunt.
Volgende dinsdag de resultaten van alle onderzoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten