Mijn echtgenote is één van de 508 contractuele personeelsleden van
de stad Gent die een vaste benoeming heeft gekregen en ze nu weer kwijt is!
In april kregen we een bericht van de Stad dat er een grote
groep ambtenaren zou ‘gestatutariseerd’ worden. Er waren een aantal voorwaarden
aan verbonden: minstens 12 jaren dienst, aangeworven na een open vacature
gevolgd door vergelijkende proeven, gunstige evaluaties,...
We waren bij de gelukkigen. Dit was onverwacht maar heel
welkom: werkzekerheid, een mooi pensioen in het vooruitzicht, …
Op 1 juni ging het nieuwe statuut in. Omdat statutaire ambtenaren
hun loon krijgen bij de start van de maand hebben we ondertussen al 3 x salaris
ontvangen in het nieuwe statuut.
En dan, als een donderslag bij klaarlichte hemel, beslist
minister Homans om die 508 mensen hun statuut weer af te pakken.
Ik wil het nu (nog) niet over de inhoud hebben maar wel over
de werkwijze.
- Sinds april weten de personeelsleden dat deze procedure wordt opgestart. Er komen mails en brieven over
- Dit wordt besproken in de bevoegde commissie van de gemeenteraad
- Het wordt goedgekeurd in de gemeenteraad (de oppositie stemt niet tegen maar onthoudt zich zonder opmerkingen!!!)
- Alle administratieve wijzigingen worden geïmplementeerd (verrekening vakantiegeld, herberekend loon uitbetalen, …)
- Nadat alles al meerdere maanden bezig is horen en lezen we in de pers (!!!!!!!!!!!!) dat minister Homans (NVA) dit besluit van de stad vernietigt.
Sta me toe te zeggen dat het extreem lomp is van een
minister om dit zo te communiceren. Scoren is belangrijker dan manieren hebben?
Waarom heeft de Gentse NVA niet tegen gestemd? Want
onthouden zonder opmerkingen wekt minstens de indruk dat men hier niet echt een
probleem mee had.
Waarom heeft de minister niet onmiddellijk een signaal
gegeven dat zij bezwaar had tegen deze maatregel?
Wist het stadsbestuur al vroeger dat Homans hierover
moeilijk zou doen? En zo ja, waarom dit dan niet laten weten aan de betrokken
personeelsleden?
Zijn de 508 personeelsleden ‘collateral damage’ bij vuile
politieke spelletjes?
