Bloggen is niet makkelijk. Ik heb er hoegenaamd geen probleem mee om ongezouten mijn mening te zeggen. Ze neerpennen en aan de hele wereld (sic) laten lezen valt me wat moeilijker. Stampen tegen gevoelige schenen van bazen, collega's, buren e.d. lijkt me sterk af te raden. Ik voel er eigenlijk ook niet echt behoefte aan. Stampen tegen de gevoelige schenen van wat Pim Fortuyn zo mooi als de "politiek correcte kerk" omschreef is ook al niet zonder risico. Heeft het dan zin om te blijven bloggen als ik mij moet inhouden om te reageren op de zaken die mij het meest ergeren... Het formuleren van een mening in geschreven vorm is bovendien altijd iets scherpers dan mondelinge uitspraken. De intonatie van de stem, het knipoog, de lichaamstaal, al deze nuances zijn moeilijk weer te geven in een tekst.
Wat nu? Verder doen maar met de nodige zelfcensuur, verder doen en mij laten gaan of stoppen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten