maandag, februari 07, 2011

Sympathy for the Siegfried B.

Ik ben geen fan van Siegfried Bracke. De onnozele luchtigheid waarmee hij de laatste jaren aan ‘journalistiek’ deed, jakkes!
En toch moet ik hem nu ter hulp snellen.
20 (Twintig!!) jaar geleden schreef hij mee aan teksten van de SP. En nu is die smeerlap overgelopen naar de zwartzakken van de NVA! De verrader!!! Ik meen de teneur van de artikelen en facebookberichten als dusdanig te mogen interpreteren.
Wat een onverdraagzaam zootje!
Kijk, ofwel is Bracke een opportunist en tja dan is hij niet echt een rolmodel.
Ofwel is hij (en was hij 20 jaar geleden ook al) een bevoorrecht getuige. Een wetstraatjournalist die beter dan de meesten onder ons weet hoe de politici echt zijn. Wie zijn de slimme, wie de harde werkers, wie de windbuilen en de onbenullen?
Tot voor zijn “overstap” naar de NVA beschouwden zijn linkse ‘broeders’ hem als zo’n integere journalist. Nu hij blijkbaar hun mening niet meer deelt heet hij plots zelfs Sieg-heil-fried. Het niveau blijft indrukwekkend hoog in onze politiek.
Zou het kunnen dat de SP van 20 jaar geleden, met een generatie van knappe koppen, kon rekenen op de sympathie en zelfs bewondering van bevoorrechte getuigen en dat de Spa dit heel wat minder kan? Zou het kunnen/mogen dat iemand die over enige intelligentie beschikt niet verplicht is om van de wieg tot het graf dezelfde ideeën aan te hangen. Mag iemand door eigen denkwerk tot andere inzichten komen?
Bovendien is Bracke geen Spa-politicus die zijn kar keert en zijn mandaat meeneemt naar een andere partij.
Bertje A, Ludo Sannen, Jacinta De Roeck, Jan Roegiest e.a. die het SPa-licht ontdekten zijn natuurlijk echte, oprechte politici. En wat schreven zij 20 jaar geleden?
En wat met Paul Goossens? Herinnert zich in De Morgen nog iemand zijn parcours? Ik moet het toch niet opsommen? Gauchistisch studentenleider aan de KUL, redacteur in De Standaard (met toen nog AVV-VVK à la une), hoofdredacteur van De Morgen, …, verantwoordelijk voor de tv-uitzendingen door derden van de ‘Christendemocratische omroep’, grote vriend van Guy Verhofstadt, … maar dat mag natuurlijk allemaal.
Zou de hetze tegen Bracke misschien over iets anders dan integere journalistiek gaan? Een dergelijk duidelijke beschadigingsoperatie is meestal ingegeven door angst.
Angst? Voor wie en voor wat? Als dat nu eens geen vraag is voor goede journalisten.